Od 11 maja zmieniły się przepisy dotyczące kwalifikacji dawców krwi i ich dyskwalifikacji. Zmiany wynikają nie tylko z dostosowania polskich norm do standardów Unii Europejskiej, ale przede wszystkim z konieczności poprawy jakości i bezpieczeństwa pobieranych składników krwi, co służyć ma i dawcom i biorcom.
Od 11 maja weszły w życie zmiany w przepisach dotyczących kwalifikacji dawców krwi, które są odpowiedzią na potrzebę dostosowania krajowych norm do standardów Unii Europejskiej, a także wynikają z konieczności podnoszenia jakości i bezpieczeństwa pobieranych składników krwi. Nowelizacja rozporządzenia ministra zdrowia z 2017 roku wprowadza zmiany, które dotyczą m.in. oceny stanu zdrowia kandydatów na dawców. Nowe wprowadzają m.in. obowiązek przeprowadzenia pełnej morfologii krwi u osób, które pierwszy raz zgłaszają się do oddania krwi po przeszczepie komórek krwiotwórczych. To kluczowy krok mający na celu wczesne wykrycie ewentualnych anomalii, które mogłyby stanowić ryzyko zarówno dla dawcy, jak i biorcy.
Istotnym aspektem nowelizacji jest także wprowadzenie dodatkowych badań dla regularnych dawców osocza, w tym oznaczania stężenia białka całkowitego i wskaźnika albuminowo-globulinowego. Monitorowania stanu zdrowia dawców jest szczególnie ważne w kontekście długoterminowego oddawania krwi.
Dostosowanie krajowych regulacji do standardów europejskich ma nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo, ale także umożliwić swobodniejszy przepływ składników krwi pomiędzy państwami członkowskimi, co jest kluczowe w przypadkach nagłych potrzeb medycznych.
Zmieniły się również przepisy dotyczące czasowej dyskwalifikacji dawców. Okoliczności, które mogą prowadzić do tymczasowego wykluczenia z puli dawców, to np. okres po zabiegach stomatologicznych czy akupunkturze wykonanej w nieodpowiednich warunkach. Tego typu regulacje mają gwarantować, że oddawana krew jest w pełni bezpieczna i wolna od potencjalnych czynników ryzyka zakażeń.
